Minder primitief dan verwacht

Ik ben donderdagmiddag aangekomen in een dorpje in de buurt van Korat in Issan

Maar eerst wil ik vertellen over de outreach die ik dinsdagavond had.

Ik vertelde al dat ik er vooral in de outreaches erg tegen de taalbarriere aanloop. Ik had hier dinsdag weer echt voor gebeden. God heeft dat gebed echt verhoord. Die avond zaten weer een bar. Er hadden een paar al gesprek waar ik bijzat. Toen zag ik een vrouw alleen zitten en ben ik er op afgestapt. Die vrouw kon ook amper Engels. Maar uiteindelijk met googletranslate heb ik toch een mooi gesprek kunnen voeren. Ze was 40 en was niet blij met het werk maar had het geld nodig. Ik heb haar uitgenodigd voor Engelse les. Ze wilde graag Engels leren maar had geen tijd voor deze lessen. Ik heb haar verteld dat het Tamarcenter trainingen heeft en dat ze het waard is om een fijne baan te hebben. Vooral dat laatste raakte haar wel. Verder heb ik met haar gebeden wat ze erg waardeerde. Later had ze ook nog met andere van ons team gesprekken. Ik vond het bijzonder dat ik zo toch nog een gesprek kon voeren. Wie weet wat dit voor uitwerking heeft. 

Donderdag zijn we dus naar Issan gegaan. Gezellig met allemaal Nederlanders. 5 uur rijden.  Hier aangekomen zijn we eerst even wezen eten. In een restaurant wat net open was voor maar 9 bath (0,25) normaal is het 30 bath hier dus best goedkoop. Ik werd al getipt om dit in mijn blog te zetten. Vooral Rik heeft nogal weleens tips daarvoor. Die ik niet altijd opvolg :p 

Ik had verwacht dat we ergens heel primitief terecht zouden komen. Maar dat valt alles mee. Er is hier een normale wc. Wc-papier mag alleen niet in de toilet maar kan in een afvalzak. Dat was nieuw voor mij. Maar je hebt hier een handige sproeier dan heb je geen toiletpapier nodig. En een normale douchekop. Geen bakjes water dus. Ik hoef ook niet op de grond te slapen maar heb een heerlijk bed en er is hier zelfs WiFi! Die luxe heb ik zelfs in  Pattaya niet! Ik vlieg dan ook door mijn bundel heen daar. 'S nachts koelt het hier lekker af  naar ongeveer 24c ik heb het idee dat het in dorpjes sowieso wat koeler is dan in de stad. Ik heb hier heerlijk geslapen. Al worden we hier wel helemaal lekker geprikt. P

Verder zijn er hier ook wel dingen die ik herken van vorig jaar.

Ik had Soi al ontmoet in Nederland en haar getuigenis gehoord.( zie eerdere blog) Toen zei ik al ik wil haar dorp wel bezoeken. Erg gaaf dat ik dat nu ook mag doen. Soi hier noemen we haar Pi Soi ( Pi betekent Oom of tante) is echt een mooie vrouw die een hard heeft voor evangelisatie. Toen ze nog maar net tot geloof gekomen was wilde ze al terug om het evangelie hier in Issan te brengen heel gaaf :) We hebben donderdag eerst een rondje door het dorp gelopen en mensen bezocht en voor mensen gebeden. In Thailand staan zijn ze erg open voor gebed en waarderen ze dat erg dat Is wel gaaf. Daarna hier terug kwamen de kinderen al snel. We hebben spelletjes gedaan met ze en ze wat engels geleerd en we deden een toneelstukje op over de verloren zoon. Vandaag lieten we ze zelf de verloren zoon naspelen. Heel leuk hoe enthousiast ze daarover waren. De tip voor kinderevangelisatie laat kinderen zelf een bijbelverhaal naspelen. Verder vroeg pi Soi of we willen bidden voor een vrijwilliger die engels wil geven. ( wie voelt zich geroepen? Iedereen die jaloers is op mij Kom over en help :p ) Pi Soi is bezig hier een kerk te stichten. Er zijn hier al wel christenen maar er is geen kerk. Hier zie je weer de oogst is groot maar de arbeiders weinig. Vrijdag hebben 2 scholen bezocht. We gingen met ze 7en in de auto op een manier dat in Nederland echt niet zou kunnen. Er zaten er 2 voorin op de passagiersstoel. Ik zat achterin met Jonathan (zoontje van Rik en Alinda )op schoot. En pi Soi en Sunny ( een thaise vrijwilliger die bij Pi Soi woont om haar te helpen) zaten ook achterin. Dat ging prima Jonathan sliep zelfs nog een half uurtje op mijn schoot. Best gezellig zo'n klein ventje van bijna 2 mee. Het was wel leuk om die scholen even gezien te hebben. We hebben daar ook nog iemand bezocht. Het was daar iets primitiefer. Je hebt daar alleen hurktoilets en die spoel je door met bakjes water. 'S middags kwamen hier weer wat kinderen en vandaag ook. We hebben ze wat engels geleerd en spelletjes gedaan en ik heb ze een dansje aangeleerd op het lied One way. Dat had ik voorbereid voor we hier heen gingen. Het was de eerste keer dat ik andere een dansje aan leerde maar wel leuk om zo weer nieuwe dingen te doen en mij verder te ontwikkelen. Vanavond zijn we Koreans wezen bbqen. Dit had ik vorig ook al gedaan. Maar dat was wel leuk. Toen ik daar ging zitten voelde ik iets bij mij benen. Ik dacht wat is dat dan was het een kat die uitgerekend bij mij ging zitten. Dat vond ik dan wel grappig. Verder was het eten wel lekker. Je kreeg wat vlees wat jezelf mocht braden soort qourmet achtig idee. Ik zal nog wel foto's plaatsen. Toen we vroegen hoe je kon weten of iets gaar was. Vonden de thaise dat een rare vraag dat weet je toch? Ehm tja dan doen we maar wat. Verder vond ik dat we aardig goed met stokjes aten maar dat vonden zij van niet. Misschien hadden ze ook niet verwacht dat Rik dat voor ons vertaalde. Maar wij konden daar heerlijk in het Nederlands commentaar opgeven dat verstaan ze toch niet :) Het is wel leuk dat Pi Soi in Nederland geweest ze weet daardoor wel wat woordjes als lekker en vandaag bedankte ze ons met Dankjewel. Wel grappig bij het Tamarcenter is altijd engels, Nederlands en Thais doorelkaar. Tot zover mijn ervaringen in Issan.