Mijn voeten staan weer op vaderlandse bodem.

17 augustus 2017 - Baambrugge, Nederland

Ik ben vanmorgen aangekomen in Nederland. Ik heb gelukkig een goede vlucht gehad en kon ook wel een beetje slapen dus had gelukkig nog wat energie toen ik aankwam. De kou viel gelukkig mee. Met een vest aan buiten was het prima. Het is eigenlijk wel weer heerlijk fris :D. Het is goed om weer thuis te zijn. Iets wat mij opviel op schiphol is dat de auto's en bussen netjes stoppen voor je als je het zebrapad oversteekt. In Thailand was het altijd lastig om over te steken en rende ik vaak want ze stopte lang niet allemaal netjes voor je. 

Ik heb gisterenochtend onverwachts nog meegeholpen met engels geven aan kinderen op een soort  kleuterschool (kindergarden) in Bangkok. Er waren wat mensen ziek en ze vroegen of ik meewilde helpen. Dat was best leuk om te doen. Ik heb ze een paar woordjes aangeleerd: walk, run, jump en sleep. en dat moesten ze dan ook laten zien. Dat vonden ze wel leuk. Verder was het ook wel leuk om te zien hoe zo'n school er daar eruit ziet.  Wat mij opviel is dat alle kinderen op de grond zitten ze hebben er geen stoeltjes of tafels. Een kleine voor de juf maar de kinderen zitten gewoon op de vloer. De kinderen waren erg enthousiast en sommige gaven aan het eind ook een knuffel echt heel schattig :D Dat ga ik sowieso missen de vele knuffels die ik daar gaf en kreeg.

Verder was het ook fijn om de laatste dagen met Ryan en Del door te brengen mijn vrienden uit Bangkok. Die mij ook echt verwend hebben en ook altijd voor mij klaar stonden. Maar van hun helaas nu ook afscheid moeten nemen. Ik zie pas in april weer dan gaat Del trouwen in Engeland. Maar wel fijn dat ze dus deze kant opkomen en Del gaat in Engeland wonen dus dan wordt het iets makkelijker om haar te bezoeken.  

Maar van Thailand heb ik nu definitief (voor in ieder geval 3 jaar )afscheid genomen Een apart idee dat ik sommige mensen die ik daar ontmoet heb misschien nooit meer terug zie en andere waarschijnlijk niet eerder dan over 3 jaar. 

Ik ben blij dat ik weer terug ben en heb verschillende dingen waar ik nu naar uitkijk en ik ben ook weer blij om verder te gaan met mijn studie. Maar het doet wel pijn mensen daar achter te laten van verschillende kanten hoorde ik ga je missen of ik mis je. Bijzonder dat ik voor veel mensen daar echt wat kon betekenen maar ook lastig dat je die mensen nu weer achterlaat. Gelukkig zijn er nu weer andere mensen en gaat het werk daar ook door. 

Nu ga ik ieder geval weer wennen aan Nederland. Ik zal mijn foto's binnenkort ook bijwerken en er zijn best veel dingen die ik nu weer moet gaan regelen hier.  Ik weet niet of ik nog een blog ga schrijven hier maar in iedergeval bedank voor alle belangstelling.