Afscheid nemen is begonnen

2 augustus 2017 - Muang Pattaya, Thailand

Het is weer tijd voor een nieuw blog 
mijn vorige blok is al weer 2,5 week geleden en er is weer veel gebeurt. Een gedeelte had ik vrijdag al geschreven maar ik maak het nu vandaag woensdag even af. 

vrijdag had ik een heerlijk dagje vrij vanwege de verjaardag van de koning 
Ik heb die dag vooral gebruikt eens even heerlijk uit teslapen. Voor diegene die mij kennen weten dat uitslapen bij mij ook echt uitslapen is en bijna middag als ik uit bed komt ;)
Mijn onbijt was dan ook echt een brunch geworden.  ik heb dit weekend dan ook echt even nodig om bij te komen.  Ik heb de laatste paar weken weer genoeg meegemaakt en tijd vliegt hier voorbij.

donderdag heb ik al officieel afgescheid genomen van het Tamarcenter tijden de familynight (familieavond) dit is een keer per maand en dan worden de verjaardagen van die maand gevierd en afscheid genomen van diegene die de maand er op zullen vertrekken. 
aanstaande zaterdag zal ik al vertrekken uit Pattaya iets eerder dan eerst het plan was. Ik wil namelijk nu toch in Thailand ben van de mogelijkheid gebruiken om ook andere ministries te zien in Thailand. Daarom heb ik in overleg besloten om naar Phuket te gaan daar zijn soort ook projecten met bargirls maar het zal daar wel weer ander zijn dan hier. Ik zal daar een week blijven en daarna naar Bangkok komen voor mijn laatste weekend en dan op woensdag 16 augustus vlieg ik alweer terug naar Nederland om daar donderdagochtend aan te komen. 
Het afscheid nemen gaat nu dus beginnen. Nog maar 1 weekje in Pattaya. Voor het Tamarcenter zal het ook wel even wennen zijn want in 1 week tijd gaan er 4 vrijwilligers weg. Op maandag vertrekt Victoria (amerikaan) zij was hier voor ruim een maand ik heb heel intensief met haar en Leah opgetrokken hier dus zal haar wel gaan missen. Maar voor Leah zal het helemaal wennen zijn en vast ook wel lastig want ik vertrek dus een paar dagen later. Op dinsdag of woensdag vertrekt Martha een amazing 73 jarige colombiase vrouw een echt prayerwarrior zij was hier ongeveer 2 maanden. Ze komt hier elk jaar. Ze is geweldig en ik heb echt veel van haar geleerd. Ze is ook een beetje en moederfiguur hier. Ze heeft ook een geweldig getuigenis. Ze is in de gevangenis tot geloof gekomen waar ze vast zat voor drugshandel. Donderdag zal Marloes een nederlandse vrijwilliger die hielp met counseling ook terug gaan naar Nederland en ik vertrek dus vrijdag/zaterdag hier. Het is een komen en gaan hier. 
Ik zal de mensen hier gaan missen maar ik denk de stad Pattaya zelf niet echt. Zoals ik al wel vaker heb laten doorschemeren het is niet altijd makkelijk hier. Je merkt goed dat het een duistere stad is en ik zie hier veel gebrokenheid. Verder is Pattaya zelf ook niet echt een mooie stad.  Na ruim 2 maanden ben ik hier wel aardig gewend. Maar het is wel heerlijk om de laatste week nog even ook echt vakantie hebben. Naast het bezoeken van de verschillende ministries in Phuket ben ik ook van plan om de laatste dagen in Thailand nog even heerlijk te genieten. In Pattaya zijn is allesbehalve vakantie maar ik kijk wel terug op een goede tijd en het is ook wel gek om alweer bijna te vertrekken. (en dat ik over 2 weken alweer naar Nederland ga) Victoria noemde dit het moeilijkste wat ze ooit gedaan heeft.  Dat is niet direct mijn ervaring maar ik snap het wel het is zeker niet een relaxe vakantie wat ik hier heb. Ik heb moeilijke momenten gehad. momenten waar ik mij eenzaam voelde maar ik heb ook weer geleerd daarmee om te gaan. Ik denk dat ik dat het moeilijkst vond hier.  Gelukkig kon daar ook over praten en hoorde ik dat niet de enige was. Ik heb hier met andere van het team over gepraat en ervoor gebeden en dat luchten op. Ik werd mij ook bewust dat het een gevoel was en dat God dat gevoel ook wegneemt en ook voorziet.  Ik denk dat bijna iedereen wel gevoelens van eenzaamheid kent de een meer dan een ander. We denken vaak dat de oplossing is vrienden om je heen. Maar dat is niet de  oplossing. Wat ik zelf merk als ik mij eenzaam voel en wat ik ook veel van andere hoor is dat als ik mijn eenzaam voel ik meer naar een relatie verlang. Maar ik God dankbaar dat hij dat verlangen niet direct vervulden. Want uiteindelijk is alle vervulling alleen in te vinden in God en dat is wat ik in de laatste jaren geleerd heb en nu ook steeds weer zie dat God echt vervuld.  Ik wil alle singles die dit lezen en een verlangen hebben naar een relatie (wat niet verkeerd is) meegeven een relatie is niet de oplossing van eenzaamheid.  Zorg eerst dat je relatie met God goed is. Zoek al je vervulling in Hem want alleen Hij kan dat geven.  Verder vind ik het ook mooi om te zien dat God ook weer mensen geeft en ook de laatste dagen waren goed hier.

dit hiervoor heb ik dus op donderdag al geschreven. Ik heb wel even iets aangepast qua tijd. Ik ga nu namelijk over exact 2 weken al terug naar Nederland en ik vertrek aanstaande zaterdag al naar Phuket. Het afscheid nemen is nu ook echt begonnen. Victoria is dus al maandag weggegaan. Martha gisteren. Lianne (nederlandse vrijwilliger die hier 5 weken terug was en daarna nog verder ging met rondreizen.)is onverwacht hier het nog het weekend geweest. Dat was ook wel gezellig :D Ze bracht vooral veel tijd door met wat Thaise staf maar ze sliep bij mij in huis dus we hebben wel bijgekletst. Zij is vandaag vertrokken naar Bangkok en gaat morgen weer naar Nederland. Verder is een groot gedeelte van Tamarcenter nu naar een conferentie van Ywam of Jeugd met een opdracht zoals de Nederlandse organisatie heet. Tamarcenter is namelijk met hun verbonden en er komen regelmatig Ywamteams hier. Vanmorgen heb ik die uitgezwaaid en afscheid van genomen. Ik heb verder net afscheid genomen van Marloes die gaat morgen weer terug naar Nederland. Morgen dus alweer mijn laatste dag engels geven en vrijdag laatste keer kerk. Ik ga de vrouwen wel missen denk ik en vooral ook wel knuffels. Ik heb denk ik nog nooit zoveel geknuffeld als hier in Thailand. 
Maar ik ben ook blij om nog even weekje vakantie te houden. Ik heb dat denk ik wel nodig. Ik merk dat mijn energie nu ongeveer aardig op is.  Mijn idee was eigenlijk om daar dus te kijken naar projecten daar maar dat gaat dus niet helemaal lukken. Omdat ik pas dus hoorde dat er geen outreaches zijn. Maar ik ga daar in iedergeval wel mensen ontmoeten van de organisatie. Maar ik merk ook wel dat ik eigenlijk best wel door ga en een beetje over mijn grenzen heen. Ik heb een beetje in mijn hoofd ik ben hier in Thailand om God te dienen en om te kijken naar mogelijkheden wat ik misschien kan gaan doen hier.  Dat het niet goed voelt om zomaar een weekje vakantie te nemen omdat ik heb toegezegd hier 3 maanden te zijn. Ik ook gebeden wat God wil dat ik doe en ook omdat Daniel (de directeur van Tamar) voorstelde om een week eerder hier weg te gaan toen ik met hem mijn plannen besprak. Wat ik eigenlijk al graag wilde en het idee dat ik dus hier ook zien wat de ministries hier inhouden vond ik het wel een goed idee.  Ik heb nu het idee dat God tegen mij zegt het is goed om vakantie te houden en gewoon even te genieten.  in een meeting vandaag deelde Leah een stukje over Martha en Maria. Dat Maria aan de voeten van Jezus ging zitten. Toen voelde ik wel dat is wat God van mij vraagt. Ik heb mijn werk straks gedaan hier in Pattaya en dat was goed maar rust nu even uit en ik wil vooral rustig tijd met God doorbrengen. Het laatste weekend ga ik ook op kerkkamp met een gemeente uit Bangkok, De laatse 1,5 ga dus heerlijk genieten en uitrusten voor ik weer terug kom naar Nederland en alle drukte weer komt. Er was ook iemand die vaak tegen mij zei geniet ervan. Vaak op momenten dat ik ook iets leuk deed er daar ook wel van genoot maar het was hier zeker niet altijd genieten. Ik merk wel dat 3 maanden een lange tijd is. Het leven hier heeft mij wel een realischter beeld gegeven van het leven in Thailand als zendeling en dat is zeker niet altijd makkelijk. Maar ik ben dankbaar voor de periode hier waar ik veel geleerd heb.

Dit was dus een korte evaluatie 
Ik ben het weekend van 21/7-24/7  naar Maleisië geweest het was heerlijk om even Pattaya uit te zijn. Dit was voor mijn visa in mijn vorige blog heb ik dit volgens mij uitgelegd waarom anders vraag mij gerust als je het wil weten :D Ik ben naar Kuala Lumper geweest en voor mij gevoel was ik even terug in de westerse wereld. Je ziet daar veel europese invloed. De stad voelde voor mij best Nederlands en vertrouwd aan ook al was ik er voor het eerst.  Het is een beetje hetzelfde georganiseerd in Nederland. drukke wegen maar toch ook wel veel groen overal. 
Ik heb de eerste nacht in heerlijk goedkoop hotel geschreven en hier ging dat echt goed samen. Het was maar 12 euro maar het was echt een prima kwaliteit. Er was een zwembad (zaterdagochten even heerlijk gezwommen) maar het was heerlijk om naar 2 maanden weer een warme douche te hebben (ik had niet verwacht dat ik dat zo zou waarderen hier in Thailand is het zo heet dat een koude douche ook heerlijk is.) en een goed bed. Het is was voor mij echt terug komen in mijn comfortzone. Zaterdag heb ik ongeveer 2,5 km gewandeld naar een kerk waar ik mijn vriendin ontmoeten. Die het heel wat vond dat ik zo eind gewandeld had. Maar ik vond het heerlijk in Maleisië is het niet zo drukkend heet als in Pattaya. (nog wel 30 graden) en het koelt 's nachts meer af en er zijn veel hoge gebouwen wat schaduw geeft.  Ik vond het heerlijk om door de stad heen te wandelen. De stadsgeluiden te horen ik wist niet dat ik zo'n stadsmens ben. Maar vergeleken bij Pattaya is alles mooi dat scheelt ook. Misschien valt het jullie op dat ik weinig foto's plaats van Pattaya zelf. Ik wil jullie daar ook niet mee lastigvallen want behalve het strand (wat op andere plaatsen ook veel beter is) is hier echt niet zoveel moois te zien. 
Maar in Maleisië heb ik een heerlijke tijd gehad ik heb van zaterdag tot en met maandag bij mijn vriendin geslapen en daar ben ik heerlijk verwend. Verder heeft zij mij veel laten zien van Kuala Lumper vooral in de auto en daarnaaste had ze best een vol programma dus het was ook wel allemaal haastig maar ik heb daar een goede tijd gehad en ook weer wat van de cultuur daar gezien dat was ook wel heel leuk :D en van de indische cultuur dat is zij oorspronkelijk wat generaties terug dan dacht ik. Er wonen daar veel indieërs die nu wel Maleisiërs zijn de 3e generatie ongeveer. Onderandere hadden we indische maaltijd waar het de gewoonte was om die met je handen te eten. Ze wilden mij wel bestek geven. Maar ik liet de kans dat ik eindelijk een keer met mijn handen mocht eten niet voorbij gaan.  Ik heb heel wat foto's die hier er nog wel een keer op ga zetten als ik tijd heb, Maar misschien doe ik dat ook wel als ik terug ben in Nederland.

Verder hebben Victoria en ik deze zaterdag met Sherry gedineerd. Sherry is een van de studenten van engelse les. Die de eerste les gelijk vertelde dat ze christen wilden worden.  Ze is heel slim en leert snel en je merkt ook dat ze graag wil groeien in het geloof. Het is heel fijn om zo contact met haar te houden. Ze nam ons dus mee uiteten en betaalde alles. Ze is al vaker iets met ons wezen drinken en dat zij trakteerden. Het is haar manier van ons bedanken wat wij allemaal voor haar doen. Ik vind het heel bijzonder om zo met haar te mogen optrekken en het is natuurlijk superlief van haar om voor ons te betalen.  
Zondag is met mij naar de kerk geweest. Ze kwam wel een uur te laat omdat ze zich verslapen had. Maar ik was heel blij dat ik haar zo kon laten kennismaken met andere christenen hier in Pattaya. Iemand daar vertelde dat er ook een kerk voor haar dichterbij is, (dit was namelijk nog wel een uurtje reizen aangezien ze meerder songtaews moest nemen) Ik hoop echt dat ze zelf ook naar de kerk gaat als ik weg ben.  Ik maak mij nog wel zorgen om haar ze verdient namelijk geld door te wedden op voetbalwedstrijden die ze 's nachts kijkt. Het zijn Amerikaanse voetbalwedstrijden en dat is ongeveer 12 uur verschilt met hier. Dat betekent dus dat ze meer 's nachts leeft dan overdag. Ze wil wel graag werken maar dat gaat nogal lastig worden voor haar om te wennen aan de normale tijden.  Ze blijft dus ook echt gebed nodig hebben. 

T Anneke en o Nico ik wil jullie hartelijk bedanken voor de stroopwafels en de thee wat ik heb ontvangen donderdag. echt heel leuk om post vanuit Nederland te ontvangen heel lief van jullie :D

verder ben ik gisteren terug verhuisd naar de kamer waar ik eerst zat. Omdat er morgen een team uit Texas komt. Mijn huisgenoten zijn vandaag vertrokken naar de conferentie dus ik heb het huis voor mij alleen :D wat ik heel fijn vind. Ik kan met 1 van de huisgenoten niet zo goed opschieten (en ik ben niet de enige) dus ik ben heel blij dat ze weg is :D Ik had een keer de deur niet op slot gedaan (omdat ik niet wist hoe) en er was nog wat voorgevallen en sindsdien is ze boos op mij. Waarschijnlijk zie ik haar voorlopig niet meer. Want ik ga zaterdag al weg hier en ze komen zondag pas terug. 

Verder vragen veel mensen nu en wanneer ik kom je terug? De komende 3 jaar zal ik waarschijnlijk niet meer teruggaan naar Thailand. Ik ga eerst maar mijn studie afmaken. 

Vandaag is er een nieuwe nederlandse vrijwilliger gekomen. Gerine dat is wel leuk. Zij moet hier natuurlijk helemaal haar weg weer vinden net als ik 2,5 maand terug.zo blijft het hier gaan vrijwilligers gaan en komen. 

Dit was weer een heel verhaal bedankt voor het lezen en ik hoop jullie snel weer te zien Nederland :D 

2 Reacties

  1. Jeanette de Waard:
    4 augustus 2017
    Het roept herinneringen op aan een vakantie jaren geleden. We waren toen twee dagen in Pattaya. Ik vond het afschuwelijk wat je daar zag. Het vraagt veel bescherming en focus om daar te wonen en te werken. Goed dat je er kon zijn! Veel zegen en ik hoop dat je de schoonheid van het land en de vriendelijkheid van de mensen vooral zal onthouden.
  2. Annette:
    15 augustus 2017
    Dankje ja het is echt afschuwelijk wat daar gebeurt. En om de schoonheid van het land te zien ben ik ook een weekje eerder weggegaan