Mieren in mijn bed

15 juni 2017 - Muang Pattaya, Thailand

Na een fijne tijd in Issan waar ik weer heel wat beleeft heb kwam ik weer terug in Pattaya. Deze week maakte ik weer van alles mee. 

Ik werd maandag wakker en had iets te eten in mijn kamer. Het zat nog in de verpakking maar dat is iets wat ik nooit meer zal doen! Toen ik het wou pakken zaten er allemaal mieren op en naast mijn bed zag ik een hele hoop mieren. Dat was niet echt fijn wakker wakker worden. Mijn kleren zaten ook helemaal onder de mieren. Mieren houden namelijk van bezweette kleding. Die laat ik hier dus ook zeker niet meer op de grond slingeren. Dus ik ben de hele dag bezig geweest met schoonmaken en mijn kleren wassen. Ik heb een spray gekocht die gelukkig goed helpt want daarna vond ik alleen nog maar dode mieren heel af en toe een levende. Hygiëne is hier heel belangrijk wat voor je het weet heb je ongedierte in huis.  Nietemin was het een goede therapie voor mij ik ben nu niet zo bang meer voor mieren. Vroeger had ik nare ervaringen met mieren die op je been zaten en je dan staken en dat deed pijn. Maar nu had ik ook meer dan eens mieren op mijn hand maar die staken niet. af en toe voelde je hooguit wat jeuken. Ik heb nog steeds een hekel aan die beesten maar bang ben ik niet.

Zeker irritant als je een shirt wil aantrekken de enige nog schone die ik had en dan kom je er achter dat die ook onder de mieren zit. Dus toen maar mijn jurk gedragen zonder shirt dus mouwloos dit keer.  Meer dan een dag houd ik dat niet voel want ik krijg er na dag al irritaties van het was alweer helemaal rood onder mijn oksels. Ik draag hier ook daarom altijd shirts me korte mouwen onder mijn jurken en ik heb meestal ook leggings aan en je kan je afvragen of dat niet heet is dat valt wel mee. Het ligt er aan wat je aantrekt ik heb wel veel wit aan. Want zwart ja dat is heet. Maar minder kleren betekent niet persee koeler. Als het erg heet is is het juist belangrijk dat je je goed kleed. Want kleren isoleren namelijk en dat maakt dat je beter tegen de hitte kan. Bovendien weet iedereen dat je eerder verbrand met weinig kleren en dat verbranden ontzettend slecht is voor je. 

Gelukkig waren er meer vrijwilligers die hebben engels gegeven dus kon ik gemist worden om alles in huis op orde te krijgen. De amerikaanse vrijwilliger is ondertussen verhuisd naar het vrijwilligershuis en daar kon ik nu ook nog even bij helpen.   Binnenkort komt daar wifi dat zal echt heerlijk zijn. Dan hoef ik niet persee meer altijd een coffeeshop of iets op te zoeken voor wifi maar kan ik daarheen te gaan. En mijn bundel zal ook minder snel opgaan. In Nederland heb ik aan 1 gb internet wel ruim genoeg. Maar hier vliegt 4gb in de maand er zo doorheen. 

Dinsdagochtend heb ik weer engels gegeven dit keer hoe ze emoties en gevoelens in het engels kunnen verwoorden dat is uiteraard heel belangrijk ;) en voor mij wel een passend onderwerp :D ivm mijn studie. Ik vind het lesgeven nog steeds erg leuk. Je hebt dan leuk contact de vrouwen. 

Dat ik niet in een normaal bed slaap begin ik nu toch wel te merken. Ik moet goed op mijn houding letten hoe ik slaap. Ik had dinsdag en woensdag namelijk erg veel last van mijn schouders. Al heb ik hier wel vaker last van. Daarom ben ik gisteravond naar een massage geweest. Een echt thaise oliemassage dat is toch wel een ervaring apart. Het was heerlijk maar ook wel flink gemasseerd op dat moment vond ik het niet echt pijnlijk. Ik voelde het wel maar ging prima. Maar toen ik 's avonds in bed lag voelde ik het wel een beetje vergelijkbaar met spierpijn alles is even flink uitgerekt. Ik heb wel het idee dat het voor mijn schouders hielp. Als is deze nog steeds wel gevoelig. 

Tijdens de massage wel een beetje gepraat en toen dacht ik laat eens vragen waar ze in gelooft. De vraag kwam niet helemaal duidelijk over. Ik vroeg of ze in God geloofde. God is Pratjou in het Thai. Nee had ze nooit van gehoord. van Jezus ook niet. Ik heb geprobeerd  wat te vertellen over het evangelie ik hoop dat ze wat opgepikt heeft en haar uitgenodigd voor de engelse klas toen was haar uitroep "Oh my God" ehm ik dacht dat je nooit van God gehoord had?  dat was mijn gedachte maar goed nog even gepraat en ook nog ander uitgenodigd. Ik wist al wel dat ze hier in Thailand echt weinig weten over de bijbel. Ze geloven wel in God als in Boedha en allerlei goden zeg maar. Maar toch vind ik het moeilijk voortestellen dat iemand nog nooit over Jezus gehoord heeft. Het laat wel weer zien hoe groot de nood hier is. 

Er hier ook een vrouw nu gekomen uit Colombia.  Ze heet Martha en is 73 jaar. Ze is hier al vaker geweest en gaat regelmatig mee op outreach. Ze echt een geweldig vrouw. Ze doet mij denken aan de oude vrouw uit Warroom. Zij is ook echt zo'n prayerwarrior. Geweldig de moedigheid hoe ze de vrouwen het evangelie vertelt. Ze doet het gewoon en bid met vrouwen die ze tegen komt. Als ik nog zit te denken hoe kan ik contact maken met de vrouwen. Vertelt zij heel vrijmoedig dat God van ze houd en bid met ze. Geweldig ik wilde dat ik zoveel vrijmoedigheid had en kan hier echt nog wel van leren. 

Ook al wel grappig is als je het of Nederland hebt. Dan kennen de vrouwen nogal weleens mensen uit Nederland. "Yes I have friend in Netherlands"  In de buurt van Amsterdam slecht 200 km. (dat moet Maastricht wel zijn of Zeeland. Groningen is nog geen 200km) Volgens de amerikaanse vrijwilliger hebben wij Nederlanders een makkelijk leven omdat alles zo vlakbij is. Voor haar is het 20 uur rijden naar Mexico en Florida van Noord naar zuid is al zo'n 10 uur. Tja facebook is dus niet de enige die vind dat Veenendaal in de buurt van den Haag is. (die melding kreeg ik toen ik nog in Veenendaal was) 

Ik ben hier alweer ruim 4 weken bijna een maand. Wat ook betekent dat ik volgendw week alweer afscheid ga nemen van de 2 nederlandse vrijwilligers die hier nu zijn. Die zullen volgende week zaterdag alweer vertrekken. Het zal wel heel gek zijn als hun weer weg zijn. Maar we gaan nog wel leuke dingen doen daarvoor er staat wel wat gepland maar dat zullen jullie vanzelf wel weer lezen in mijn blog :D 

Foto’s

1 Reactie

  1. Anneke van Selm:
    15 juni 2017
    Hoi Annette,
    Weer bedankt voor je verhalen, foto's en al je belevenissen, we genieten er echt van.
    Je schrijft precies zoals je ook altijd spreekt, GEZELLIG!
    We wensen je Gods zegen nog op je werk daar.
    Hartlijke en meelevende groetjes o. Nico en t. Anneke